PCOS
De biochemie erachter…
PCOS staat voor “polycysteus ovarium syndroom” en is de één van de meest voorkomende hormonale stoornissen waar vrouwen mee te kampen krijgen.
De hormoonproductie en -afbraak wordt aangestuurd vanuit onze hersenen. Onze hypothalamus is als het ware de dirigent en de hypofyse heeft de uitvoerende macht. Er zijn twee hormonen die door de hypofyse worden geproduceerd: LH (luteïniserend hormoon) en FSH (follikel stimulerend hormoon). Deze twee hormonen spelen een belangrijke rol in de menstruatiecyclus. Bij PCOS is de verhouding tussen LH en FSH verstoord.
Door een teveel aan LH gaan de eitjes te vroeg en te snel springen en door een in verhouding te lage FSH kunnen deze follikels niet goed rijpen. Een te hoog LH-gehalte zorgt bovendien voor een te hoog gehalte van het mannelijk hormoon, met een verstoorde menstruatiecyclus als één van de vele gevolgen.
Wat zijn de oorzaken?
Insulineresistentie
Insuline is het hormoon dat betrokken is bij de regulering van je bloedsuikerspiegel. Bij het eten van koolhydraten of suikers stijgt je bloedsuikerspiegel en maak je insuline aan om de suikers aanwezig in je bloed in je cellen te krijgen voor verwerking. Dit gebeurt volgens het sleutel-slot principe, waarbij insuline de sleutel is die de poortjes van de cellen opent voor het intreden van suikers. Als dit proces te frequent en in hoge mate plaatsvindt (bijvoorbeeld bij het te frequent eten en het eten van veel koolhydraten en suikers), worden je insulinereceptoren(sloten) op de cellen ongevoelig voor insuline. Dit is insulineresistentie. Als gevolg blijft steeds meer suiker in het bloed en stijgt dus ook de insulineproductie. Dit fenomeen verergert de toestand alleen maar en vormt een vicieuze cirkel.
Verhoogde insulinewaarden verlaagt bovendien het SHBG-niveau (sex hormoon bindend globuline), wat ervoor zorgt dat er een grotere hoeveelheid van het mannelijke hormoon aanwezig is in vrije vorm.
Schildklier disbalansen of aandoeningen
De schildklier kan je bekijken als je eigen centrale bank. Deze is belangrijk voor de vele fysiologische processen zoals de spijsvertering, menstruatiecyclus, metabolisme, temperatuurregeling. Dit doet de schildklier door het produceren van een bepaald hormoon (T4) dat nadien wordt omgezet in de actieve vorm (T3). Deze hormonen zorgen ervoor dat al deze fysiologische processen goed verlopen. is er te weinig T4 of een slechte omzetting naar T3, dan komen al die processen in het gedrang en kan je last krijgen van Insulineresistentie, overgewicht en menstruele stoornissen. Het uitsluiten van schildklierproblematieken is dus belangrijk bij de aanpak van PCOS.
Overmatig medicatie- en/of druggebruik
Stress heeft duidelijk een walgelijke invloed op onze algehele gezondheid. Bij stress worden er twee belangrijke hormonen geproduceerd, adrenaline en cortisol. Daar waar adrenaline, het stresshormoon, zorgt voor energievrijgave om te kunnen overleven zorgt cortisol, het anti-stresshormoon, voor herstel en energieopbouw. Cortisol doet dit door de bloedsuikerspiegel op te drijven. Wanneer de bloedsuikerspiegel stijgt, krijg je dus ook een verhoogde productie van insuline. Dit zorgt er vervolgens voor de stress de insulineresistentie alleen maar kan vergroten.
Nutritionele tekorten
Ook bepaalde nutritionele tekorten kunnen mee aan de basis liggen van PCOS. Tekorten van bijvoorbeeld omega 3, vitamine 3 en inositol.
Daarna is lichaamsbeweging nodig om het vetmetabolisme te stimuleren en (zo nodig) de insulineresistentie verder aan te pakken. Tenslotte moet de lever ondersteund worden om overtollige hormonen te verwerken en worden hormoonverstorende toxines zoveel mogelijk uit het dagelijks leven geweerd.
Er samen komaf mee maken?
De aanpak van PCOS vraagt een grondige analyse en een persoonsgebonden advies. Boek jouw intakegesprek om eraan te beginnen of een gratis gesprek om te bekijken welke aanpak bij jou precies nodig is!